შხამი და ბოღმა: საქართველოს ისტორიის მთავარი ინგრედიენტი.

შხამი და ბოღმა: საქართველოს ისტორიის მთავარი ინგრედიენტი.

`ქართული ოცნების` თავმჯდომარის, ირაკლი კობახიძის მამას, გია კობახიძეს КГБ-შნიკობა დააბრალეს. 

ჯერ უკრაინელმა არახამიამ, მერე ქართველმა ჟურნალისტმა გოგონამ..... 

ახლა მე რომ ვთქვა, ბოლო 35 წლის განმავლობაში ყველაფერი მსმენია, მაგრამ გია კობახიძის КГБ-შნიკობის შესახებ არასდროს არაფერი მსმენია მეთქი, უეჭველად მეტყვიან: `მასე შენ არც გია ჭანტურიას КГБ-შნიკობაზე გსმენია რამე და`....`მასე შენ არც ზვიად გამსახურდიას КГБ-შნიკობაზე გსმენია რამე და.......`

ჰოდა ახლა, მორიგი მარაზმის მიტელშპილში იცით რას ვიტყოდი?

როდესაც სოციალური და პოლიტიკური კულტურა ეპოქათა ცვალებადობასთან ანუ პოლიტიკურ დისკურსთა ცვალებადობასთან ერთად არ იცვლება, იდენტური რჩება, ეს უკვე სისტემაა!

იყო ზვიადი, იყო შევარდნაძე, იყო მიშა არის ბიძინა/

ოთხი სხვადასხვა პოლიტიკური ეპოქა. ოთხი აბსოლუტურად განსხვავებული დისკურსი.

ზვიადის დროს იგივე შხამი, სიძულვილი და გესლი არ იყო?

სად იყო მაშინ მიშა? სად იყო მაშინ ბიძინა? სად იყო მაშინ ნიკა გვარამია?

შევარდნაძის დროს იგივე (იგივენაირად) არ იყო?

მიშას დროს არ იყო?

ბიძინას დროს რამე ახალია?

და როდესაც (ვიმეორებ) სოციალური კომუნიკაციისა და ურთიერთქმედების არსი არ იცვლება, ზუსტად იგივე (ისეთივე) რჩება.... ეს უკვე სისტემაა, ანუ ქართულად თუ ვიტყვით თვისებრიობაა.

მაშასადამე მანკია და არა ნაკლი.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

იყო ერთი ასეთი ძალიან ჭკვიანი და ნიჭიერი ადამიანი: ედუარდ კოდუა.

ჩემზე ბევრად ჭკვიანი, ბევრზე ბევრად ჭკვიანი.

პუბლიცისტი, მწერალი, ფილოსოფოსი.

დაახლოებით 23 წლის წინ, როდესაც ე.წ. `ქართულ საზოგადოებაში` (ბოდიში გულს მეზიდება ამ სიტყვათშეთანხმებაზე უკვე) გაჩაღდა მორიგი ცოფიანი, პარანოიდული დისკუსია (ურთიერთსიძულვილით და შხამთა ნთხევით) , თუ როდის იწყებოდა ახალი ათასწლეული, - 2000 თუ 2001 წელს, - ედუარდ კოდუამ თქვა იმდროინდელი `რუსთავი-2` -ის ეთერში: `ჩვენ ვართ პათოლოგიური საზოგადოება!`

დიახაც.

ხოლო პათოლოგიური საზოგადოება ნორმალურ, მით უმეტეს ევროპულ სახელმწიფოს ვერ ააშენებს.

გ ა მ ო რ ი ც ხ უ ლ ი ა.

მას შეუძლია იყოს გარეგნულად მშვიდი, უბოროტო, არაგესლიანი, არაშხამიანი მხოლოდ მაშინ, როცა არის მონა! ანუ როცა არანაირი პასუხისმგებლობა გადაწყვეტილებებზე არ ეკისრება.

როგორც იყო რუსულ-კომუნისტური ტოტალიტარიზმის ეპოქაში და `თბილისი იყო ურთიერთობა`.

მაგრამ როგორც კი დამოუკიდებლობა, თავისუფლება, ანუ პასუხისმგებლობა მოიპოვა, 1988-1993 წლებში, ნაცვლად იმისა, საუკეთესო თვისებები გამოემჟღავნებინა (სხვა საზოგადოებებივით), ყველაზე ბინძური თვისებები გამოამჟღავნა!

აი, ამიტომ გარბის ხალხი ამ ქვეყნიდან.

ამიტომ ოცნებობენ ამ ქვეყნიდან...... `გადაცხოვრებაზე`...... შვილების `გადაცხოვრებაზე`

ამიტომ! და არა ეკონომიკური პრობლემების და სიღარიბის გამო.

არ დაიჯეროთ.