ყველას ასე ეგონა, თვითონ არ შეეხებოდა......

მოსკოვი სომხეთს ეუბნება თურმე, თანაც ღია ტექსტით: Армения не сможет в одностороннем порядке отказаться от российской базы до 2044 года!

რას მოვესწარით!

ისე, რას ვფიქრობ იცით?

1988 წლიდან დაწყებული, ასე 25 წელი, ყველანი ჩვენს გარშემო იყვნენ пушистые в белом....კირკოროვის კონცერტებს ატარებდნენ ცენტრალურ მოედნებზე....ჩვენ იმ დროს ვიტანჯებოდით, ჩვენი გმირი ბიჭები (მათი სახელის ჭირიმე!!!) იხოცებოდნენ ცხინვალთან იქნებოდა თუ ანუარჰუსთან იქნებოდა თუ სად და სად....მუდმივი სტრესი, მუდმივი დაძაბულობა იყო იმიტომ, რომ ი ბ რ ძ ო დ ა ეს ქვეყანა

სხვები `შორიდან` გვიყურებდნენ და ეგონათ, ასე იქნებოდა სულ, ანუ მხოლოდ საქართველო იქნებოდა მუდამ სისხლში მოთხვრილი, დატანჯული, ზოგჯერ შერცხვენილი, დამცირებული..... და მათ კი ეს ყოველივე არ შეეხებოდათ: `როგორ გეკადრებათ(ო), ეს ქართვლები ხართ(ო) იდიოტები, არც ერთი პრეზიდენტი არ გივარგოდათ(ო), ყველა გიჟი იყო გამსახურდიათი დაწყებული(ო) აი ჩვენ კი....ჩვენ კი....აი ჩვენ კიიი.....

ჰო, კი, ჰოდა ახლა ჩვენ გიყურებთ `შორიდან` და ვნახოთ ერთი....`როგორია`

დათო

ისტორიის რიგითი ჯარისკაცი.